Δεν είναι όλα μαύρα …

Ένα χρόνο πριν εσύ και εγώ ξεκινήσαμε για τον Επιτάφιο. Θυμάσαι τι ευτυχισμένη που ήμουνα; Είχα δύο μέρες δικές μου χωρίς υποχρεώσεις και ήθελα να της περάσω μόνο μαζί σου. Να νιώσω το Θείο Δράμα μέσα από τα μάτια σου. Να αισθανθώ το άγγιγμα σου ακόμα μια φορά.

Ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε και συνέβη το μοιραίο. Το τηλέφωνο χτύπησε και άσχημα νέα σου είπαν. Η πολυαγαπημένη σου αδερφή δεν υπήρχε πια. Είχε σβήσει στην άσφαλτο αφήνοντας ορφανά τα παιδιά της.

Έκλαιγες και δεν μπορούσες να ηρεμήσεις. Αναρωτιόσουν γιατί έπρεπε αυτό το φαρμακερό ποτήρι να το πιείς εσύ. Τα ανίψια σου είχαν ήδη χάσει τον πατέρα τους από ένα άλλο ατύχημα και τώρα αυτό.

Με κοίταζες λες και μου ζητούσες μια λύση. Ήξερα πως δεν σκεφτόσουνα τίποτα. Ήθελες να πάρεις δύναμη μέσα από τα μάτια μου. Να δεις ένα γνώριμο πρόσωπο και να αισθανθείς όμορφα που είχες κάποιον δίπλα σου.

Έπρεπε κάτι να κάνεις αλλά τίποτα δε σου περνούσε από το μυαλό. Δεν πήγαμε στον Επιτάφιο και τρέξαμε στο νοσοκομείο. Ήθελες να την δεις έστω και για μια τελευταία φορά πριν σας χωρίζει μια τόση μεγάλη απόσταση όπως η γη με τον ουρανό.

Δεν μπορούσα να σου αρνηθώ. Ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο με το αυτοκίνητο αλλά εσύ έτρεμες ολόκληρος. Σε παρακάλεσα να κάτσεις στη θέση του συνοδηγού για να οδηγήσω εγώ και γύρισες και με κοίταξες. Κάτι στο βλέμμα σου ήταν τόσο ξένο. Λες και με κοιτούσε κάποιος που δε τον είχα ξαναδεί ποτέ στην ζωή μου.

Φοβήθηκα πολύ εκείνη την στιγμή. Πίστεψα πως είχες φύγει μακριά μου. Πως δε θα σε ξαναέβλεπα. Σε κοίταξα καλά και είδα μια λάμψη ελπίδας στα μάτια σου. Μπήκα στην θέση του οδηγού και φτάσαμε στο νοσοκομείο. Ρωτήσαμε που την είχαν και μας έδειξαν ένα δωμάτιο. Ένιωσα πως ήθελες να πας μόνος σου αλλά κάτι σε σταματούσε.

Μπήκα μαζί σου μέσα. Κράτησα την αναπνοή μου και σου συμπαραστάθηκα σε αυτό που ήθελες να κάνεις. Μόλις την είδες ήσουνα πολύ ήρεμος. Άρχισες να της λες τα νέα σου, με σύστησες και εγώ σε παρατηρούσα έκπληκτη. Σε κοίταζα και αναρωτιόμουν αν είσαι καλά. Είχες πολύ κέφι, δεν έκλαιγες καθόλου και της μιλούσες συνέχεια.

Δεν ήξερα τι να υποθέσω γι’ αυτή σου την αλλαγή. Από την μία σε έβλεπα να χαμογελάς και ήμουνα ευτυχισμένη. Όμως αυτό το χαμόγελο σου ήταν τόσο διαφορετικό. Λες και δεν έβγαινε από σένα αλλά από κάποιον άλλον.

Με ήρεμα λόγια σου εξήγησα πως έπρεπε να φύγουμε. Η αδερφή σου χρειαζόταν φροντίδα που δεν μπορούσαμε εμείς να της την δώσουμε. Έδειξες να καταλαβαίνεις και έφυγες απ’ το δωμάτιο. Πήρες το αυτοκίνητο και πήγες γραμμή σε ένα γραφείο τελετών. Έδωσες όλα τα στοιχεία και αφού όλα θα τα τακτοποιούσαν έφυγες για το σπίτι.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ …