Μήνας: Απρίλιος 2018
Αγάπη …
Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα
Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!
Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος.
Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Για την μέρα …
Μέρα που είναι αφού ευχηθώ χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν θέλω να αφιερώσω ένα τραγούδι στον θείο μου που πριν από 6 χρόνια έφυγε από κοντά μας.
Αναμνήσεις …
αφιερωμένο στον άντρα που μου έχει κλέψει την καρδιά …
Ένα, δύο, τρία ιστολόγια …
Γεια σας …
Ήταν 24 Σεπτεμβρίου 2007 όπου αποφάσισα να ξεκινήσω ένα ιστολόγιο για να εξωτερικεύω σκέψεις μου. Μπήκα στο http://www.pathfinder.gr όπου έφτιαξα το blog Η ζωή είναι γλυκιά! Ζήστε την …
Η πρώτη ανάρτηση ήταν το τραγούδι του Αντώνη Ρέμου το Χαμογέλασε και μερικές σκέψεις μου γι’ αυτό το τραγούδι.
Από εκείνη τη στιγμή συνέχισα να γράφω καθημερινά και να βγάζω τα συναισθήματα μου σε ότι έγραφα.
Όμως είχα πολλές σκέψεις ακόμα να βγάλω και σκέφτηκα ν’ ανοίξω ένα νέο ιστολόγιο.
Στο http://www.blogspot.com άνοιξα το ιστολόγιο Γλυκιά Ζωή …
Στις 25 Ιανουαρίου 2008 ξεκίνησα με την ανάρτηση Καινούριο ιστολόγιο γιατί; όπου μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Συνέχισα να κάνω εγγραφές και να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου αλλά ένιωθα για ακόμα μια φορά πως κάτι μου έλειπε.
Έτσι σκέφτηκα ν’ ανοίξω ακόμα ένα νέο ιστολόγιο για να σας δείξω ότι έφτιαχνα με τα χεράκια μου. Το ονόμασα Μαρία Έλενα Δημιουργίες.
Η πρώτη ανάρτηση ήταν Ξεκινώντας … και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Στις 10 Απριλίου 2018 το ιστολόγιο μου http://glykia-zoi.pblogs.gr καταργήθηκε και σκέφτηκα να μεταφέρω εδώ όλες τις αναρτήσεις.
Ευελπιστώ εδώ να συνεχίσω να λέω πως Η ζωή είναι γλυκιά! Ζήστε την …
Φιλάκια …
Μετακομίσαμε …
Όλες οι αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
μεταφέρονται στην παρακάτω διεύθυνση:
https://glykiazoi.wordpress.com/
γιατί η ζωή είναι γλυκιά
Επειδή το αγαπάει …
Για σένα που το λατρεύεις …
για τον Αγγελό μου
τον μοναδικό άντρα που αγαπάω τόσο πολύ …
Για την αγάπη …
Μεγάλη Παρασκευή …

μπρος στην εκκλησιά
έμοιαζες πουλάκι
σ’άγρια φυλλωσιά
δυόσμο κι αγιοκέρι
κράταγες στο χέρι
κι έλεγες: «Ραβί
σώσε μας και πάλι»!
Ητανε Μεγάλη
Παρασκευή
Νύχτες κι άλλες νύχτες
γύρισε η χρονιά
του πολέμου οι δείχτες
σήμαναν εννιά
κι είδαμε να βγαίνει
μ’όψη κολασμένη
μέσα απ’το κλουβί
το φριχτό τσακάλι
Ητανε Μεγάλη
Παρασκευή
Τα παιδιά φευγάτα
έρμα τα χωριά
πάλευαν τα νιάτα
για τη λευτεριά
κι όταν ήρθα λίγο
να σε δω πριν φύγω
έκλαιγες βουβή με
σκυφτό κεφάλι
Ητανε Μεγάλη
Παρασκευή