Για τα γενεθλιά μου …
Aφιερωμένο στον …
Μια φωτογραφία αφιερωμένη στον πιο όμορφο άντρα …
Τώρα κατάλαβα …
Η καλύτερη μαμά του κόσμου …
Αφιερωμένο σε όλες τις μανούλες του κόσμου …
Αυτό που ζητούσα …
Γεννήθηκα και πέθανα σε μια στιγμή
ερωτεύτηκα και πόνεσα
ένιωσα μικρή στον απέραντο κόσμο
έζησα και ένιωσα καλά.
Δε ζήτησα τίποτα
μόνο κάποιος να μ’ αγαπάε
να θέλει μαζί μου να είνια
και κάθε λεπτό να μου λέει σ’ αγαπώ.
Ένιωσα γαληνεμένη όταν ήρθε
η θάλασσα μέσα μου ηρέμησε
στα βράχια της δεν κλαιω πια
χαμογελάω νιώθοντας αυτό που ζητούσα.
Στο παιδί μου …
Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί
Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο
Μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω
Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.
Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
Μανόλης Αναγνωστάκης
Από τη συλλογή Ο στόχος (1970)
