Δεν έμεινα …

Η Σίφνος δεν μπορώ να πω πως με ξετρέλανε αλλά είχε αυτό το κάτι που θα μπορούσε να σε κάνει να την αγαπήσεις και μπορώ να πω και να την λατρέψεις. Όμως όταν συγκρίνεται με τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων κάπου χάνει.

.

Οι Καμάρες το λιμάνι της με τα διάφορα αγγειοπλαστεία.

Το δρόμο που σε οδηγεί στα διάφορα χωριά της.

Μείον είναι πως δεν υπάρχουν χώροι για περπάτημα χωρίς να υπάρχουν αυτοκίνητα.

Χώροι πράσινου για να παίξουν τα παιδιά.

Ευτυχώς που υπήρχε και μια παιδική χαρά και ηρεμήσαμε λίγο κάνοντας κούνια.

Αλλιώς η Μαρκέλλα ήταν πολύ ανήσυχη.

Δεν κοιμόταν καλά το μεσημέρι αλλά ούτε και το βράδυ και φαινόταν πως δε της άρεσε εκεί.

Η Απολλώνια πρωτεύουσα του νησιού όμορφη με μια νοσταλγία σα να έχεις χάσει κάτι.

Ο Πλατύς Γιαλός, το Κάστρο, η Χρυσοπηγή, το Βαθύ και τόσα άλλα μέρη για μπάνιο ιδανικά γι΄αυτούς που λατρέυουν το μπάνιο σε μια κρύα θάλασσα.

Ευχαριστημένη δεν μπορώ να πω πως έμεινα αλλά μου άρεσε που παντού στα σπίτια υπήρχε η βοκαμβίλια.