Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Δε βρέθηκες εσύ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα μιλάς,
ήμουν για σένα μια ασήμαντη πληγή,
γι’ αυτό τώρα γελάς.
Και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
μέσα στα μάτια σου να ζω,
να πέφτω όταν δακρύζεις,
και να’ μουν δάκρυ σου εγώ,
στο πρόσωπό σου να κυλώ,
τώρα που με χωρίζεις.
Δε βρέθηκες ποτέ στη θέση τη δική μου,
γι’ αυτό τώρα ξεχνάς,
ήσουν για μένα μια αγάπη αληθινή,
γι’ αυτό μη με πονάς
Psychology, Education, Literature
Μα, είναι δυνατόν να θέλεις πάλι ημερολόγιο;
Οι περιπέτειες ενός ζευγαριού που δημιούργησε οικογένεια και μιας γυναίκας που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στους ρόλους της συζύγου και της μάνας!!
Γράφω για όλα και για τίποτα...
Μαθαίνοντας την φύση, την κοινωνία, τον εαυτό μας. Μαθαίνοντας ξανά να ζούμε! Ecosophy, the Olympian way.
Ένα ιστολόγιο για τα βιβλία
♥ for decoupage ∼ «σιωπώντας έγινα όλος γλώσσα» Ν.Π.
Ότι χρειάζεσαι για να δημιουργήσεις μια ονειρεμένη ζωή!
Στην όχθη της λίμνης μου , καθείς αφήνει χνάρι ανάλογα με το μπόι του...
Καλωσήρθατε στο ιστολόγιο του Γιάννη Τζίτζικα
Ημερολόγιο με γεύση μελιού και αλατιού
Η ζωή είναι γλυκιά! Ζήστε την ... 