Επιέλους …

Maria Elena

Η αγκαλιά μου άδεια ακόμα μια φορά

εσύ δεν είσαι κοντά μου και με πονά

εύχομαι η θάλασσα να γίνει στεριά

για να βρεθώ στην αγκαλιά σου.

Σαν μελωδία είναι ο τίτλος του

Δημοσιεύτηκε αυτό το στιχάκι

με το ονομά μου και ειμαι χαρούμενη

Το αφιερώνω στον άντρα μου

που πάντα πιστεύει σε μένα …

Δημοσιεύτηκε από Maria Elena

Σκέψεις, συναισθήματα, ποιήματα, τραγούδια που αγάπησα.

0 σκέψεις σχετικά με το “Επιέλους …”

  2. Τρείς αστυνομικοί με σημάδευαν με τα όπλα, με χτυπούσαν, ο ένας
    φώναζε σπάσ’ το χέρι, μέσ’ τη νύχτα

    χωρίς σχόλια Παρασκευή, 30 Οκτωβρίου 2009

    Είμαι σαν πεθαμένη. Τα χέρια μου είναι σμπαράλια. Το σώμα μου όλο
    με πονάει. Εχθές το βράδυ δέχθηκα μέσα στο σκοτάδι επίσκεψη τριών
    αστυνομικών, που κατέληξε να εξελιχθεί σε επίθεση και ξυλοδαρμό
    εναντίον μου. Προσπαθούσαν να με σύρουν βίαια μέσα στο αυτοκίνητο,
    να μου βάλουν χειροπαίδες, μου έβγαλαν τα όπλα και με συμμάδευαν κι
    οι τρείς, με χτυπούσαν κι οι τρείς, με πάταγαν κάτω, ούρλιαζα
    ζητόντας βοήθεια, φωνάζοντας πως δεν είναι αστυνομικοί, μα
    λαθρέμποροι, γιατί δεν περίμενα ποτέ αστυνομικοί να φερθούν έτσι.
    Όσο αντιστεκόμουν να μην μπω στο αμάξι μου είχαν βάλει χειροπαίδες
    στο ένα χέρι και προσπαθούσα να μην βάλουν και στο άλλο. Φώναζε ο
    ένας «σπάσ’ της το χέρι σπάστ’ της το χέρι». Με άφησαν μετά από
    πολύ ώρα. Θα ξαναγράψω πάλι όταν μπορώ. Το πρωί είχε πάλι
    πυροβολισμους. Σας παρακαλώ δημοσιοποιείστε το κείμενο. Βοηθείστε
    με.

    http://yiannas.pblogs.gr/2009/10/treis-astynomikoi-me-shmadefan-me-ta-opla-me-htypoysan-o-enas-fw.html

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

Σχολιάστε