Αγάπη και γέλιο και κλάμα …

Αρχή και φινάλε, σκοτάδι και φως, αγάπη πανάρχαιο δράμα

σ’ ακούω καρδιά μου, δεν είμαι κουφός, αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.

Σωρός αναμνήσει,ς δεν πάει καιρός, αγάπη και γέλιο και κλάμα.

Στο τέλος δεν ήμουν, πολύ τυχερός, αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.

Οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ’ αστέρια, φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.

Οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ’ αστέρια, φεύγουν σαν τα καλοκαίρια

φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.

Κολλάει ο χρόνος, δεν πάει εμπρός, και συ δεν μου στέλνεις πια γράμμα

δεν θες να με ξέρεις, λες κι είμαι εχθρός, αγάπη, τι δύσκολο πράγμα.

Οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ’ αστέρια, φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.

Οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ’ αστέρια, φεύγουν σαν τα καλοκαίρια

φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.

Οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ’ αστέρια, φεύγουν σαν τα καλοκαίρια.

Οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ’ αστέρια, φεύγουν σαν τα καλοκαίρια

φεύγουν σαν τα καλοκαίρια, φεύγουν σαν τα καλοκαίρια ……….

Advertisement