Τα χείλη μου πονάνε από την ελλειψή σου. Δεν ξέρω τι θα ήταν καλύτερα. Να ήσουν εδώ και να μη με άγγιζες ή τώρα που μου λείπεις τόσο. Νιώθω μόνη εδώ και πολύ καιρό χωρίς να μπορώ να καταλάβω γιατί μου λείπεις τόσο πολύ.
Η αγκαλιά μου είναι άδεια χωρίς εσένα μέσα της. Χωρίς τα γλυκά σου λόγια χωρίς τα φιλιά σου. Τίποτα πια δεν υπάρχει που να μου θυμίζει την παρουσία σου. Φοβάμαι τόσο αυτό το τίποτα. Νιώθω γυμνή σε κάτι που δε το ξέρω πια. Ίσως και αν ήσουν εδώ να μη αισθανόμουνα έτσι.
Τις Κυριακές νώθω τόσο μόνη. Δε θέλω τίποτα να κάνω απ’ όσα κάναμε. Συνηθίζω μόνο να σου γράφω και ίσως κάποια στιγμή τα διαβάσεις όλα αυτά. Αν εγώ το θελήσω θα νιώσεις και εσύ πόσο πολύ με πονέσανε τα λόγια σου.
Δε θέλω να σου ρίξω ευθύνες ξέρω πολύ καλά πως και εγώ έχω πολλές για αυτό που μας συνέβει. Δεν αισθάνομαι αθώα, ίσως και βαθιά μέσα μου να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου.
Ένα πράγμα ξέρω σίγουρα και δε χρείαζεται κανέναν να πείσω. Δε μπόρεσα ποτέ να σου πω πόσο πολύ Σ’ αγαπάω, ελπίζω να το κατάλαβες και να το πήρες μαζί σου.
Η ζωή είναι γλυκιά! Ζήστε την ... 