Το αγαπώ αυτό το τραγούδι.
Μου θυμίζει τόσα …
Μακάρι να ήσουνα ΕΔΩ …
Να μ’ έβλεπες ευτυχισμένη …
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα
όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα
έγινες φήμη και γι αυτό δε φυλακίζεσαι
ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι
Λάμπεις στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε
άσπροι και σέρτικοι καπνοί σε καταπίνουνε
σε καλντερίμια ξενυχτάς υγρά λιθόστρωτα
στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα
Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή
Μύριες χαμένες μοναξιές με σένα σμίγανε
φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν σου σφυρίζανε
πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι τους
και σου ακουμπήσανε δειλά το χαρτζιλίκι τους
Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή
Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή
Καλημέρα Μαρία Έλενα. Που τον έστειλες πάλι? 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Μαριλένα :)…δυνατό τραγούδι για ν’ αρχίσει η
μέρα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
καλημέραααααααααααααααα…..
θάνος
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου Mind reader
Δε στέλνω το μωρό μου ποτέ μακριά μου
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου Μαριάννα
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου Θάνο
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!