Λατρεύω την ποίηση και τελευταία διαβάζω και ξένους ποιητές.
Ο R.S. Thomas γεννήθηκε στο Κάρντιφ της Ουαλλίας το 1913. Έζησε στο Gwynedd. Ιερέας της Εκκλησίας της Ουαλλίας, αποσύρθηκε από το αξίωμά του το 1978. Tιμήθηκε με αρκετά βραβεία στη Μεγάλη Βρετανία και στον υπόλοιπο κόσμο για την ποίηση του. Έφτασε μια ανάσα από το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1996, όταν και το έχασε από τον Σέυ Μους Χήνυ. Συνολικά είχε εκδώσει 26 βιβλία, ποίησης, δοκιμίου και μια αυτοβιογραφία. Πέθανε το 2000.
Almost
Was here and was one person
and was not; knew hunger
and its excess and was too full
for words; was memory’s
victim. Had he a hand
in himself? He had two
that were not his: with one
he would build, with the other
he would knock down. The earth
catered for him and he drank
blood. What was the mirror
he looked in? Over his shoulder
he saw fear, on the horizon
its likeness. A woman paused
for him on her way
nowhere and together they
made in the great darkness the
small fire that is life’s decoy.
Σχεδόν
Βρισκόταν εδώ μη ξέροντας αν υπάρχει
ή όχι. Γνώριζε καλά την επιθυμία
και την ίδια της την αγριότητα
με τρόπο που ήταν αδύνατο να το εκφράσει
με λέξεις. Ήταν ένα θύμα της μνήμης.
Μήπως είχε ένα χέρι; Είχε δύο
και δεν ήταν δικά του: με το ένα
έχτιζε, με το άλλο γκρέμιζε. Η γη
τον φρόντιζε κι εκείνος έπινε
αίμα. Ποιος ήταν αυτός ο καθρέφτης
που κοιταζόταν; Πάνω απ’ τον ώμο του
διέκρινε το φόβο και είδε στον ορίζοντα
την απεικόνισή του. Μια γυναίκα
στο δρόμο της για το πουθενά
σταμάτησε για εκείνον και
μέσα στο μεγάλο σκοτάδι έφτιαξαν μαζί
μια μικρή φωτιά που είναι το δέλεαρ
της ίδιας της ζωής.
Δεν καταλαβαίνω πολύ από ποίηση…
χμμμ δεν μπορώ να πω πως έχω διαβάσει και πολύ…μάλλον τεμπελιά
γιατί πρέπει να το διαβάσω δύο και τρεις φορές για να το
καταλάβω… να το συλλάβω…
Ωραίο φαίνεται αυτό που διαβάζεις…
Πάω να το ξαναδιαβάσω αν και το κατάλαβα… στην ελληνική μετάφραση
🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μάνια
Είναι πολύ όμορφο ποιήμα
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!