η αγκαλιά μου όμως είναι τόσο άδεια
και απόψε μου λείπεις τόσο πολύ
οι αναμνήσεις μου με έχουν κατακλύσει.
Και απόψε θα πιω ένα ποτήρι
θα ευχηθώ να ήσουνα εδώ στην αγκαλιά μου
ν΄ αισθανόμουνα λίγο όμορφα και εγώ
αχ μακάρι να γινόταν μόνο για μια στιγμή.
Τα σύννεφα της λύπης μου
μπορεί να φύγουν με το ποτό
ίσως πάψεις να μου λείπεις τόσο πολύ
εσύ που είσαι τα πάντα για μένα.
Κοιτάω το φεγγάρι και απόψε
πανσέληνος και είσαι τόσο μακριά μου
έρχεσαι μόνο στα όνειρα μου
και μετά φεύγεις δίχως καθόλου λύπη.
Η πανσέληνος φωτίζει την πόλη
που περπατάγαμε χέρι με χέρι
αγκαλιασμένοι και όλοι μας ζήλευαν
μας κοίταγαν και κουνάγανε το κεφάλι τους.
Ζήλευαν την αγάπη μας
το κάθε φιλί που έδινε ο ένας στον άλλον
τις αγκαλιές μας που ήταν τόσο γλυκές
τα σ’ αγαπώ μας που ακουγόντουσαν συνέχεια.
Πανσέληνος και απόψε πάλι
εσύ είσαι τόσο μακριά μου για άλλη μια φορά
οι πόνοι της μοναξιάς με αγκαλιάζουν
για άλλο ένα βράδυ πάλι εσένα περιμένω.
Η ζωή είναι γλυκιά! Ζήστε την ... 