Ξανά στη ζωή μου …

Σε κοίταξα ακόμα μια φορά

αναρωτήθηκα γιατί είσαι τόσο απόμακρος

δε στο είπα για ακόμα μια φορά

φοβήθηκα την αντίδραση σου.

 

Θα ζήσουμε μαζί μου είχες πει

σε ένα μικρό σπιτάκι δίπλα στην θάλασσα

μόνο οι δυο μας θα είμαστε

δεν θέλουμε κανέναν άλλον.

 

Τα μάτια μου σε κοίταξαν

είδαν τη λύπη μέσα τους

αυτό το γιατί πάντα θα με σκοτώνει

το γιατί έπαψες να ονειρεύεσαι.

 

Θα έχουμε μόνο την αγάπη μας

δεν θέλουμε τίποτα και κανέναν

έχοντας ο ένας τον άλλον

θα είμαστε ευτυχισμένοι.

 

Αυτά τα λόγια σου θυμάμαι

εσύ που έλεγες πως θέλεις

να είμαστε μαζί

τώρα δε το θέλεις πια.

 

Σ’ αγαπάω πολύ μου είπες

δεν μπορώ χωρίς εσένα

χωρίς την αγκαλιά σου

χωρίς τα φιλιά σου.

 

Τα ξέχασες όλα αυτά

μου το έδειξες τόσες φορές

αλλά δεν θέλω να το καταλάβω

θέλω εσένα ξανά στη ζωή μου.

0 σκέψεις σχετικά με το “Ξανά στη ζωή μου …”

  1. Νιμίζω πως μετάνοιωσε. Ξαφνικά θυμηθηκε το σπίτι στην πόλη. Που
    έχει και το περίπτερο δίπλα για να μπορεί εύκολα να αγοράζει
    τσιγάρα. Το σπίτάκι στην παραλία, μάλλον δεν είχε τέτοιες ανέσεις.
    Καλησπέρα Μαρία Έλενα

    Μου αρέσει!

Αφήστε απάντηση στον/στην athanospaschos Ακύρωση απάντησης