Με πανσέληνο …

Μια νύχτα με πανσέληνο

σε γνώρισα

με κοίταξες

το βλέμμα σου

ήταν τόσο διαφορετικό

 

Μου είπες

Γεια σου τι κάνεις;

το βλέμμα σου

όμως άλλα ήθελες

να μου πεις.

 

Καθίσαμε μαζί

δεν μιλούσαμε

τα μάτια μας έλεγαν

περισσότερα απ΄ το στόμα

 

Φύγαμε μαζί

χωρίσαμε στον δρόμο

δεν βρεθήκαμε ποτέ ξανά

η ανάμνηση έμεινε.

Μαρία Έλενα

0 σκέψεις σχετικά με το “Με πανσέληνο …”

Αφήστε απάντηση στον/στην Xristina_Nefeli Ακύρωση απάντησης