Αχ αυτά τ’ αστέρια …

Κοίταξα τα αστέρια και το φεγγάρι,

άφησα τη ματιά μου πάνω τους

για να σου θυμίζει ότι υπάρχω για ‘σένα.

Κύλησε ένα δάκρυ κι έπεσε πάνω στα κύματα

και καθρεφτίστηκε ξανά το γλυκό προσωπάκι σου,

πάλι εσύ!

Μέσα στο σκοτάδι

που μου θυμίζει τη ζωή μου χωρίς εσένα,

νιώθω το κρύο στο σώμα μου

και ζεσταίνομαι με τη σκέψη σου.

Τι και αν γέλασες όταν σου είπα «σ’ αγαπώ»…

Τι και αν δεν το πίστεψες!

Παλι εσύ θα με βασανίζεις μακριά μου,

μόνο με τη σκέψη

και εγώ θα σε αφήνω να με σκοτώνεις,

με κάθε σου κουβέντα.

Είναι γλυκός ο θάνατος για σένα!

Θα ταξιδέψω στη θάλασσα του ουρανού,

να συναντήσω το γιο του ηλίου,

να του πω για εκείνη που αγαπώ,

μόνος στη χώρα των κυκλώπων θα αναζητώ το θησαυρό,

τα μάτια σου!

Καυτή βροχή θα πέφτει στ’ όνομά σου

κι εγώ θα συνεχίζω να σου χαρίζω τη ματιά μου.

Θυμίσου μόνο τι σου είπα τη νύχτα εκείνη

που σ’ έκλεψαν τα αστέρια,

για να σε πάνε στο σκοτεινό κελί της μοναξιάς σου,

για να έρθω να σε βρω!

Advertisement