Αγαπημένος Αντώνης Ρέμος σε ένα τραγούδι που έχω λατρέψει και ακούσει αμέτρητες φορές. Όταν είμαι στεναχωρημένη ή όταν είμαι χαρούμενη το ακούω και σκέφτομαι πως η ζωή δεν θέλει να την φοβάσαι αλλά να την αγαπάς.Δεν τη φοβάμαι τη ζωή λοιπόν σ ε στίχους και μουσική Γιώργου Θεοφάνους.
Σας το αφιερώνω μαζί με την αγάπη μου και πολλά φιλάκια.
Μόνος μου μεσ΄ στα σκοτεινά
μ’ αέρηδες και κρύο
παλεύω με το ξαφνικά
που κάνει το ένα δύο
Ότι με πίκρανε πολύ
στα μάτια το κοιτάω
κι αφού του δώσω ένα φιλί
αντίθετα τραβάω
Δε τη φοβάμαι τη ζωή
τίποτα δε φοβάμαι
μου φτάνει μόνο μια στιγμή
στην αγκαλιά σου να ΄μαι
Δε τη φοβάμαι τη ζωή
στα δύσκολα αντέχω
και αν πέφτω κάτω σαν παιδί
σηκώνομαι και τρέχω
Παίρνω στα χέρια μου ξανά
του χρόνου το τιμόνι
και ότι ακόμα με πονά
σε λίγο τρώει σκόνη
Δε τη φοβάμαι τη ζωή
τίποτα δε φοβάμαι
μου φτάνει μόνο μια στιγμή
στην αγκαλιά σου να ΄μαι
Δε τη φοβάμαι τη ζωή
στα δύσκολα αντέχω
και αν πέφτω κάτω σαν παιδί
σηκώνομαι και τρέχω
Η ζωή είναι γλυκιά! Ζήστε την ... 
Πολύ όμορφο!!!! Σ΄ευχαριστώ κι εγώ!
Καλό απόγευμα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιώτα
Τη ζωή δε πρέπει να την φοβόμαστε αλλά να την αγαπάμε.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!