Μετά από αυτό που είχα πάθει δύσκολα θα μπορούσα να εμπιστευτώ κάποιον άνθρωπο. Δεν ήταν πως φοβόμουνα να ερωτευτώ ξανά αλλά φοβόμουνα να μην ξαναπληγωθώ.
Είχα ανοίξει ένα blog και έγραφα για τα συναισθηματά μου. Δεν ανοιγόμουν εύκολα σε κανέναν και προσπαθούσα να κρατάω χαμηλό προφίλ. Ο πόνος υπήρχε ακομα στην καρδιά και στην ψυχή μου.
Μέχρι που τον γνώρισα. Του άρεσε ότι και να έγραφα αλλά δεν άφηνε ποτέ σχόλια στην σελίδα μου παρά μόνο στο προφίλ μου. Στην αρχή νόμιζα πως δεν ήξερε να γράφει σχόλια και τον ρώτησα. Μου εξήγησε πως δεν ήθελε κανένας να μαθαίνει τι γράφει γι’αυτό τα έστελνε στο προφίλ μου.
Ήταν συγγραφέας απ΄ότι μου είπε όταν μιλήσαμε μέσω μηνυμάτων. Είχε γράψει δύο βιβλία και ετοίμαζε και το τρίτο να εκδοθεί. Συζητούσαμε αρκέτό καιρό και προσπαθούσα να τον πείσω να μου πει τους τίτλους των βιβλίων του για να τους διαβάσω αλλά δεν ήθελε. Μου έλεγε πως δεν ήταν ανάγκη να τα διαβάσω.
Κάποια μέρα μου αποκάλυψε πως είχε ένα blog που έγραφε και αυτός για διάφορα θέματα. Έψαξα και το βρήκα και διάβασα κάποια κειμενά του. Το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο. Τα διάβαζα και τα ξαναδιάβαζα και δεν τα χόρταινα. Του άφηνα καθημερινά αρκετά μηνύματα και του έλεγα την γνώμη μου για ότι έγραφε.
Αυτός συνέχισε να μην στέλνει σχόλια και αναρωτιόμουν γιατί μπορεί να συνέχιζε να το κάνει αυτό. Είχα αρχίσει και δενόμουν μαζί του από τα διάφορα μηνύματα που ανταλάσαμε. Μου άρεσε που μιλούσαμε αλλά ποτέ δεν θέλησα να αναρωτηθώ γιατί. Δεν ήθελα να σκεφτώ πως αυτός ο άνθρωπος μπορεί να σήμαινε για μένα πολλά παραπάνω από αυτά που μπορούσα να δώσω εκείνη την στιγμή.
Όταν τον ρώτησα γιατί συνέχιζε να μην στέλνει σχόλια η απαντησή του με αφόπλισε. Δεν στέλνω σχόλια γλυκιά μου γιατί θέλω να γράφω αλήθειες και όχι κάποια λόγια που πρέπει να τα γράψω. Ότι γράφω εδώ το πιστεύω. Αν ξεκινήσω να αφήνω σχόλια θα γράφω κάποια λόγια έτσι γιατί πρέπει. Δεν είναι καλύτερα έτσι;
Συμφώνησα πως ήταν καλύτερα αλλά άρχισα να σκέφτομαι τι σημαίνει αυτός ο άνθρωπος για μένα. Τον γνώριζα τόσο λίγο και όμως είχε αρχίσει και μου ξυπνούσε αισθήματα που νόμιζα πως δε θα ξαναξυπνούσαν ποτέ. Σκεφτόμενη όλες μας τις συζητήσεις το κατάλαβα είχα αρχίσει και τον ερωτευόμουν με μια αγάπη γλυκιά σαν σοκολάτα.
Δεν θέλησα να του πω τίποτα απ΄όλα όσα σκεφτόμουν. Δεν ήθελα γιατί ακόμα ήθελα να σιγουρευτώ τελείως για τα αισθηματά μου. Αυτός συνέχισε να γράφει πανέμορφα κείμενα και εγώ να τα διαβάζω συνέχεια. Του άφηνα μηνύματα και σχόλια τόσο γλυκά που δε με ενδιέφερε τι ελεγε ο ένας και ο άλλος.
Κάποια στιγμή σιγουρεύτηκα και θέλησα να του το πω. Εκείνη την στιγμή τον αγάπησα περισσότερο από πριν. Εκεί που του το έλεγα μου είπε έχω καταλάβει ποια είναι τα αισθηματά σου για μένα και εγώ το ίδιο νιώθω για σενα.Τα σχολιά σου είναι τόσο γλυκά που μου τα έδειξαν.
Από εκείνη την μέρα αποφασίσαμε να βρεθούμε. Δεν ήθελα να βρίσκομαι μακριά του. Ήθελα να τον σφίξω στην αγκαλιά του. Να τον τρελάνω στα φιλιά και να κάνω έρωτα μαζί του και να ξεχάσω όλους τους άλλους που είχαν βρεθεί στην ζωή μου πριν από αυτόν. Το ήθελα πολύ και εκείνος το ήθελε περισσότερο.
Βρεθήκαμε και είδαμε αμέσως πως ταιριάζαμε πολύ. Μας άρεσαν τα ίδια πράγματα και το σημαντικότερο εμπιστευόμασταν πολύ ο ένας τον άλλον. Δεν λέγαμε ψέματα μεταξύ μας και φτάξαμε μαι σχέση αλληλοσεβασμού, ειλικρίνειας αλλά και απέραντης αγάπης. Κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει τα αισθηματά μας στις σελίδες μας γιατί είχαν αποφασίσει να μη τα δημοσιοποιήσουμε.
Δεν μπορούσα να πιστέψω πως είχα βρει κάποιον άνθρωπο που τον αγαπούσα τόσο πολύ και αυτός με κοιτούσε στα μάτια και έλιωνε. Που με έβλεπε και έλεγε συνέχεια πως είμαι η ομορφότερη και πιο γλυκιά γυναίκα σε όλο τον κόσμο. Που μου έκανε συνεχώς δώρα και ήθελε να περνάμε την κάθε στιγμή μας μοναδικά. Που με άφηνε να διαβάζω τα βιβλία του και να του κάνω κριτική. Που έγραψε τρία βιβλία όπου μπροστά έβαλε την φωτογραφία μου και μου τα αφιέρωσε γράφοντας: Στην Μαρία Έλενα την μοναδική αγάπη που θέλω να έχω δίπλα μου και στην αγκαλιά μου. Σ’ αγαπώ μωρό μου Ανδριανός.
Δεν ήξερα τι άλλο μπορούσα να ζητήσω απ΄τον Θεό. Μου έριξε στον δρόμο μου κάποιον που άξιζε να αγαπήσω.
Σε σένα γλυκέ μου που ξέρεις Φιλάκια …
Υπέροχο!!! Μαράκι μου!!! πολύ όμορφα γραμμένο και νομίζω πως και
εσύ έχεις ταλέντο να γραφείς!!!!φιλάκια!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Benentix σ’ ευχαριστώ πολύ.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ααααααχ αυτοι οι σοκολατεεεεενιοι ερωτες….αχ αυτες οι μεγαλες
αγαπες!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
χαιρομαι και ευχομαι να ναι παντα ετσι
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλό σου απόγευμα..
Και να είσαι πάντα καλά, να γράφεις τέτοια όμορφα πράγματα!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπέρα Μαριλένα. Πολύ όμορφο! Είσαι ευτυχισμένη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεα σου Βελούδινα Χείλη
Αχ και βαχ αλλά δεν είναι αλήθεια.
Είναι της φαντασίας μου με πολλά στοιχεία δικά μου.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου Μαρία
Είμαι ευτυχισμένη αλλά όχι με τον Ανδριανό αλλά με τον άντρα μου.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου Γιώτα
Σ’ ευχαριστώ γλυκιά μου.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου Κώστα
είμαι ευτυχισμένη που μπορώ και γράφω αυτά τα διηγήματα.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ όμορφο και γλυκό Μαρία Έλενα..
Θα συμφωνήσω κι εγώ πως έχεις ταλέντο κι εκφράζεσαι όμορφα..
Καλό απόγευμα Κυριακής να έχεις.. Σε φιλώ..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σ’ ευχαριστώ Τάκη
Μου αρέσει πολύ να γράφω για ότι βλέπω και μπορώ να φανταστώ τα
υπόλοιπα.
Ίσως κάποια στιγμή γράψω και κάτι μεγαλύτερο.
Όταν έχω χρόνο θα την κάνω την προσπάθεια και βλέπουμε.
Καλό απόγευμα Κυριακής και σε σένα.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
πολύ πολύ όμορφο!!!!! μακάρι να η γραφίδα της μοίρας να σου
επιφυλάξει μια τόσο γλυκιά ιστορία!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βασιλη μου έχει επιφυλάξει μια πιο γλυκιά ιστορία.
Θα την γράψω κάποια στιγμή.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μαρία Έλενα, αν δεν έλεγες πως είναι δικό σου κύημα αυτή η
όμορφη ιστορία, σίγουρος ήμουν ότι την έζησες! :))
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σ’ ευχαριστώ πολύ Νικόλαε
Δεν την έζησα δυστυχώς.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
KALHNUXTA
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καληνύχτα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όμορφη ιστορία, Μαρία Έλενα.
Παραστατικές, ζωντανά δοσμένες εικόνες.. Φωτογραφική μηχανή οι
άκρες των δακτύλων σου..
Μια όμορφη και γλυκιά καληνύχτα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλά, είμαι και αγαθιάρης, το πίστεψα,όπως πίστεψα και όλα τα
προηγούμενα ποιήματα. Μπράβο Μαρία Έλενα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δημήτρη σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλημέρα από μένα.
Να έχεις μια όμορφη μέρα και εβδομάδα.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παναγιώτη μην στεναχωριέσαι δεν έγινε τίποτα.
Σ’ ευχαριστώ.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
πολύ όμορφο όπως όλα άλλωστε 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μαρία σ’ ευχαριστώ ακόμα μια φορά.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπραβο Μαρακι μου…Η ιστορια σου αυτη ηταν τοσο ρεαλιστικη οσο
δε φανταζεται
ανθρωπινος νους….!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ όμορφη η ιστορία σου …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σ’ ευχαριστώ πολύ
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!