Μακάρι να μπορούσα να δω τα πραματικά του αισθήματα.
Μακαρι να καταλάβαινα πόσο πονάει.
Νόμιζα πως εγώ μόνο πονάω.
Δεν ήταν κάποιος που δε με σκεφτόταν.
Μου είπε να χωρίσουμε αλλά τώρα ξέρω πως πονούσε.
Δεν θέλω να πιστέψω πως έπαψε να μ’ αγαπάει.
Εγώ τον ΑΓΑΠΑΩ και θα τον αγαπώ μέχρι την τελευταία μου πνοή.
Μα, είναι δυνατόν να θέλεις πάλι ημερολόγιο;
Οι περιπέτειες ενός ζευγαριού που δημιούργησε οικογένεια και μιας γκόμενας που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στους ρόλους της συζύγου και της μάνας!!
Γράφω για όλα και για τίποτα...
Μαθαίνοντας την φύση, την κοινωνία, τον εαυτό μας. Μαθαίνοντας ξανά να ζούμε! Ecosophy, the Olympian way.
made for writing lovers!
Ένα ιστολόγιο για τα βιβλία
♥ for decoupage ∼ «σιωπωντας εγινα ολος γλωσσα» Ν.Π.
Σκέψεις, στιγμές, lifestyle, beauty & σειρές
Στην όχθη της λίμνης μου , καθείς αφήνει χνάρι ανάλογα με το μπόι του...
Καλωσήρθατε στο ιστολόγιο του Γιάννη Τζίτζικα
Ιστορίες περί υδάτων, ανέμων και λοιπών δαιμονίων
Ημερολόγιο με γεύση μελιού και αλατιού
Ο έρωτας πάντα πονάει αλλά και οι αμφιβολίες γίνονται
πραγματικός εφιάλτης καμιά φορά!!!
Χρόνια Πολλά Μαράκι!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου benentix
Όπως τα λες είναι αλλά τι να κάνουμε έτσι είνια ο έρωτας.
Φιλάκια …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!