Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Advertisement

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.

Γνωριμία στο διαδίκτυο …

Γύρισα πλευρό. Ήθελα να πάψω να σκέφτομαι. Φοβόμουν πως ότι και να έκανα θα νόμιζες πως το έκανα γιατί έπρεπε. Εγώ τον αγαπούσα και αυτός νόμιζε πως του έλεγα ψέματα για να παίξω μαζί του.

Τον είχα γνωρίσει στο διαδίκτυο. Έψαχνα κάποιες πληροφορίες για μια εργασία στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζα ελληνική φιλολογία και ο καθηγητής μας είχε αναθέσει σαν εργασία τα απομνημονεύματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είχα βρει αρκετά από βιβλία αλλά ήθελα να είναι άψογη η εργασία μου και έτσι μπήκα στο διαδίκτυο,

Καθώς έψαχνα μπήκα σε μια ιστοσελίδα που κάποιος ζητούσε φίλους δι’ αλληλογραφίας γιατί ήταν μόνος του. Απ΄ ότι διάβασα ήταν 28 χρονών, το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος και του άρεσαν πολύ τα ταξίδια. Χωρίς να χάσω χρόνο απάντησα στην αγγελία του γράφοντας τ’ ακόλουθα:

Γεια σου Κωνσταντίνε,

Με λένε Ιουλίτα και επειδή είμαι και εγώ μόνη θα ήθελα να αλληλογραφήσουμε για να ανταλλάξουμε απόψεις και να ενώσουμε τις μοναξιές μας.

Δεν περίμενα να μου απαντήσει γιατί θα έπαιρνε πολλές απαντήσεις στην αγγελία του. Συνέχισα να ψάχνω. Πριν βγω από το διαδίκτυο βρήκα το ακόλουθο μήνυμα:

Γεια σου Ιουλίτα,

Χάρηκα που μου απάντησες και θα ήθελα και εγώ ν’ αλληλογραφήσουμε.

Κωνσταντίνος

Χάρηκα πάρα πολύ που μου απάντησε γιατί από τα γραφόμενα του φαινόταν άνθρωπος πολύ γλυκός. Του απάντησα και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε για αρκετό διάστημα. Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο σαν γιατρός και τώρα έκανε το αγροτικό του στην Μυτιλήνη. Δεν ήξερε καθέναν και ούτε έκανε εύκολα φιλίες και σκέφτηκε να βάλει αυτή την αγγελία μήπως και βρει κάποιον για να αλληλογραφήσει. Του άρεσε η ίδια μουσική με μένα και λάτρευε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο για το έργο που πρόσφερε στα ελληνικά γράμματα.

Καθημερινά ανταλλάσαμε 5 μηνύματα και βλέπαμε τόσο ταιριάζαμε. Εγώ τον σκεφτόμουν συνέχεια και στα πιο μακρινά μου όνειρα ήθελα να είμαστε μαζί. Έβλεπα κάθε βράδυ στον ύπνο μου πως με έχει αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί αλλά δε μπορούσα να πιστέψω πως μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά το καλοκαίρι ερχόταν και ο Κωνσταντίνος μια μέρα αστεία με σοβαρά μου πρότεινε να τον επισκεφτώ και να γνωριστούμε. Εγώ δε την περίμενα αυτή την πρόσκληση και ήμουν απροετοίμαστη. Του είπα πως θα το σκεφτώ. Το δέχτηκε αμέσως και μου είπε πως όποτε ήθελα μπορούσα να του απαντήσω.

Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ήθελα πολύ να τον δω από κοντά αλλά δεν ήξερα τι θα αντικρύσω. Δεν είχαμε στείλει ο ένας στον άλλον φωτογραφίες για να μείνει το μυστήριο στην αλληλογραφία μας. Τώρα φοβόμουν τα αισθήματα μου. Από τα μηνύματα του φαινόταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος αλλά δεν ήξερα αν ήταν. Αν πήγαινα εκεί και αυτός μου φερόταν χάλια τι θα έκανα μετά; Θα έπρεπε να πάψουμε να αλληλογραφούμε και θα έχανα ένα φιλαράκι μέσω αλληλογραφίας που είχα για πάντα.

Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά εγώ δεν φοβόμουν τίποτα μέχρι τώρα. Στο κάτω κάτω ήθελα να τον δω και επιτέλους να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία της Μυτιλήνης μαζί και όχι να το βλέπω μόνο στα όνειρα μου. Ήθελα να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήθελα να με γεμίσει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Ήθελα να χαθεί στο κορμί μου και να κάνουμε έρωτα. Τα ήθελα όλα αυτά αλλά δεν ήξερα που θα μου βγουν.

Αποφάσισα να πάω για να ζήσω τα όνειρα μου που μπορεί και να έβγαιναν αληθινά. Μπορεί όμως και όχι. Εμένα δεν με πείραζε καθόλου. Θα είχα ζήσει το όνειρο μου.

Του το ανακοίνωσα την άλλη μέρα και χάρηκε πάρα πολύ. Με ρώτησε αν ήθελα να μου κλείσει ξενοδοχείο ή να με φιλοξενήσει σπίτι του. Εγώ έκανα την έκπληξη και του είπα πως καλυτέρα ήταν να με φιλοξενήσει σπίτι του για να μπορούμε να μιλάμε συνέχεια και να είμαστε αγκαλιασμένοι σκεφτόμουν αλλά δε το ανάφερα.

Ήρθε και με πήρε απ΄ το αεροδρόμιο και όταν τον είδα τα έχασα. Ήταν τόσο γλυκός όπως ακριβώς τον φανταζόμουν. Πήγαμε στο σπίτι του και προς έκπληξη δική μου είχε ετοιμάσει ολόκληρο δωμάτιο για να μείνω. Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα τόσο καιρό που αλληλογραφούσαμε δε του βγήκε κάτι ερωτικό.

Εκείνη την στιγμή εγώ δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα πως τίποτα δε θα κατάφερνα. Πήγαμε για καφέ στην Αγιάσσο και λάτρεψα το τοπίο. Εκεί ψιλοσοβαρα ψιλοαστεία του είπα τα αισθήματα μου. Αυτός δε πίστευε τίποτα. Δεν γινόταν έλεγε να είχα ερωτευθεί κάποιον χωρίς να τον δω. Εγώ του έλεγα συνέχεια πόσο πολύ τον είχα ερωτευτεί αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα.

Δεν μπορούσε να με δει σαν κάτι παραπάνω από μια καλή φίλη που αλληλογραφούσε μαζί της και έλεγε τα προβλήματα που είχε στο νοσοκομείο και γενικά στο νησί. Ήξερα από τις συζητήσεις μας πως δε θα άλλαζε γνώμη γι’ αυτό του πρότεινα αν ήθελε να μείνουμε φίλοι.

Η φιλία κρατάει μέχρι σήμερα χωρίς ποτέ να υπάρξει στην σχέση μας κάτι ερωτικό.